MAREK ŻUŁAWSKI
Urodził się w Rzymie, 13 kwietnia 1908 r., jako syn filozofa i pisarza Jerzego Żuławskiego, autora m.in. trylogii Na srebrnym globie, oraz Kazimiery z Hanickich, doktora romanistyki i tłumaczki literatury francuskiej. Miał dwóch braci: Juliusza - poetę, prozaika i tłumacza literatury angielskiej, oraz Wawrzyńca - muzykologa, kompozytora i taternika. Dzieciństwo spędził w Zakopanem, zaś czasy gimnazjum w Toruniu, gdzie owdowiała matka prowadziła pensjonat "Zofijówka". W latach 1920 - 1926 pensjonat był salonem literacko-artystycznym miasta; tutaj bywali m.in. Witkacy, Stanisław Przybyszewski, Józef Wittlin, Juliusz Osterwa i Tymon Niesiołowski, pod którego okiem Marek pobierał pierwsze lekcje rysunku. W 1926 r. Żuławski otrzymał świadectwo maturalne w Państwowym Gimnazjum Humanistycznym w Toruniu. Po maturze studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim i malarstwo w szkole Sztuk Pięknych. Po dwóch latach przerwał studia prawnicze i poświęcił się całkowicie malarstwu, najpierw w pracowni Karola Tichego, a następnie u Felicjana Kowarskiego i Leonarda Pękalskiego. W 1933 r. uzyskał dyplom z malarstwa (rok później z malarstwa dekoracyjnego) i wspólnie z Tadeuszem Trepkowskim założył pracownię graficzną pn. "Atelier 33". W latach 1932-35 regularnie wystawiał na Zimowych Salonach Instytutu Propagandy Sztuki oraz Salonie Wiosennym (1932), w 1934 r. miał tam wystawę wspólnie z kuzynem Jackiem Żuławskim oraz Hanną Jasińską. W 1935 r. wyjechał na roczne stypendium do Paryża, a następnie do Londynu, gdzie pozostał. W 1937 r. miał pierwszą wystawę indywidualną w londyńskiej Leger Gallery. W czasie wojny pracował w polskiej sekcji radia BBC, z którą w latach późniejszych kontynuował współpracę jako krytyk sztuki. Aktywnie działał w środowisku plastycznym: był zaangażowany w powstanie Zrzeszenia Plastyków Polskich w Wielkiej Brytanii i aktywnym członkiem kilku stowarzyszeń artystycznych. Uczestniczył w ponad stu pięćdziesięciu wystawach zbiorowych oraz dwudziestu sześciu indywidualnych. Był także pisarzem i krytykiem sztuki. Opublikował: Dawn, Noon and Night (1958), Od Hogartha do Bacona (1973), Romantyzm, klasycyzm i z powrotem (1976) oraz Studium do autoportretu (1980), którego drugi tom ukazał się już po śmierci artysty (1990) a trzeci (wraz z nieocenzurowanymi częściami wcześniejszymi) w 2009 roku. Zmarł 30 marca 1985 w Londynie, w wieku 77 lat.